Tiyatro için Doğaçlama Kitapçılarda!

Sabırsızlıkla beklenen Viola Spolin’in çığır açan kitabı Tiyatro için Doğaçlama, Ege Maltepe’nin çevirisiyle şimdi tüm kitapçılarda!

“Doğaçlama tiyatrosu Chicago’da icat edildi ama bu kitapta şekil verilip en saf haline getirildi.” –Chicago Magazine1963 yılındaki ilk basımından itibaren Amerikan tiyatro, sinema ve eğitim dünyasına yön veren Tiyatro için Doğaçlama Ege Maltepe’nin çevirmenliğinde Türk sanat ve eğitim dünyasıyla buluşuyor. Maltepe, Spolin’in oğlu ünlü yönetmen Paul Sills’in New York’taki okulundan mezun olduğu ilk günden beri Spolin-ist adını verdiği organizasyonuyla bu tekniği Türkiye’de kullanıyor.

“Çok önemli bir yayıncılık olayı. Spolin’in ufuk açıcı bu kılavuz kitabı, hem öğretmenler hem de öğrenciler için bir esin kaynağı olmaya devam ediyor.” –Booklist

Ege Maltepe – Spolin Atölyesi İBBŞT Genç Günler 2022

Tiyatro için Doğaçlama, Viola Spolin’in hem çocuklar hem de profesyonel oyuncularla çalışmaları sırasında yarattığı 200’den fazla egzersizi ve oyun oynama merkezli doğaçlamanın kendine has felsefesini içeriyor. “Viola Spolin bir filozoftu” diyor bu tekniğin elçisi olan Maltepe ve ekliyor, “Oyunculuğa dair bildiğiniz bir çok egzersiz ve deyişin onun çalışmalarına dayandığını göreceksiniz. Oyun oynama merkezinde yarattığı tekniğini sadece oyuncu ve yönetmenler değil, eğitmenler ve ruh sağlığı alanında çalışanlar da kullanır.”

“Amerika’da Second City’den, Brechtvari kabarelerden ve Viola Spolin’in her okuyuşta yeniden ihya eden bu çalışmasından etkilenmemiş bir sahne sanatından söz edilemez.” –Los Angeles Times

Amerikan tiyatro, sinema ve televizyon dünyasının temel kaynak olarak gösterdiği kitap birçok farklı dile çevrilmiş. Brezilya’da ise temel eğitim sisteminin bir parçası. Alfa Yayınları’ndan basılan 512 sayfalık Tiyatro için Doğaçlama şimdi Türkiye’de.

“Bir klasik… derin ve kalıcı bir etkisi var.” –Variety

Alfa Kitap’tan satın almak için tıklayın.


Teşekkür ederim…
Sills and Spolin Theater Works’e bana güvendikleri ve beni daima destekledikleri için teşekkür ederim. New York’taki okulum New Actors Workshop aileme esin, bilgi, birikim ve neşe dolu oyun anları için teşekkür ederim. Yıllar boyunca hem Türkiye’de hem de New York’ta çalışmalarıma katılan öğrencilerime teşekkür ederim, derslerimiz sayesinde bu metodun derinliğini daha iyi kavradım. Ayrıca Türk Amerikan Derneği’nin Moon and Stars Project programına desteği için ve Fulbright Türkiye’ye 2007 yılında başlayan yolculuğumu mümkün kıldığı için şükran borçluyum.
Viola Spolin gerçek bir dahiydi. Onun mirasının küçük bir parçası olmak benim için büyük bir mutluluk. Bu kitabın nesiller boyunca Türk sanatçılar ve eğitimciler için yeni ufuklar açacağına inanıyorum.
Haydi şimdi oyun oynayalım!

Istanbul->New York->Istanbul

10 mühim bir sayı.
New York’un Yukarı Batı bölgesinde 86’ıncı sokaktaki evimize ilk taşındığımızda, 3D kapı numaramızı gören bir arkadaşımız “Üç kere üç dokuzdur. Dokuzun gücüne inanın!” demişti. Bizi güldüren bu yorum, o zamandan beri kendi aramızdaki bir şakadır. Fakat bu defa da ben 10’un gücüne inanın diye yazıya başlayabilirim.
New York’ta önce öğrencilik, sonra da sanat işleri ile dolu dolu geçen 10 yılın sonunda, hayat ve iş ortağım Emir Gamsızoğlu ile hayatımızda yeni bir sayfa açıldı. 10 yıl New York’ta yaşadıktan sonra doğduğumuz şehre ve anadilimize geri dönme isteği ile adeta yanıp tutuşur olduk. 11. Yılın sonunda da Istanbul’a geri döndük. Bizi bu yanıp tutuşma haline getiren, daha evvel sahip olmadığımız bakış açısını son dönem işlerimizde irdeleyip farklı formlarda paylaşıyoruz. Ben bu konuyu daha dallandırıp budaklandırmadan kendi temel alanımdaki kısmına değineceğim.
Okul
2006’da Bilkent Üniversitesi Tiyatro Bölümü’nden mezun olduktan sonra Fulbright bursu ile Amerika’da Yüksek Lisans eğitimi için önümde çok şanslı bir kapı açılmıştı. Bu şansımı New York şehrinde olabilmek için kullanmak istedim ve neredeyse sadece adresini beğenerek başvuru yaptığım bir okuldan kabul alınca hem mecazi hem de fiziki anlamda uçarak Manhattan’ın yolunu tuttum. Biraz da hasbelkader gittiğim okul, New Actors Workshop, başıma gelen en iyi şeylerden biri oldu. Beni hem oyuncu, hem yönetmen hem de yazar olarak hazırlayan bu okul Amerikan tiyatro ve sinemasının temel taşlarını koyan isimlerin

founders
Paul Sills-George Morrison-Mike Nichols

büyük bir özenle tasarlayıp sunduğu bir programdı. Amerika’daki doğaçlama geleneğinin annesi Viola Spolin’in oğlu Paul Sills ve Sills’in kumpanyasında yetişen Oscarlı yönetmen Mike Nichols ve George Morrison’ın kurduğu bu okul benim için sanat eğitiminde bir ışık oldu. Biliyorum ki bu ışık bana hayat boyu yol gösterecek.
Çırak
Carol Sills rehearsal-1
Carol Sills ile provada

2009’da New Actors Workshop’tan mezun olduktan sonra hemen Spolin-Ist kuruldu. New York’ta öğrendiklerimden beni en çok etkileyen Spolin Metodunu hemen Türkiye’ye taşımak istedim. Spolin ve Sills ailesi ile iletişime geçerek Spolin’in metod kitabını çevirmek için izin aldım. 2010-11 sezonunda kitapların da editörlüğünü yapan yönetmen Carol Sills’in asistanlığını yaptım, bir yandan da Hareket Doğaçlaması derslerinde asistanlık yaparak ve Mike Nichols’ın ustalık sınıflarını asla kaçırmayarak eğitime bir yıl daha devam ettim. Nasılsa çıraklık işimizin en mühim öğrenme sürecidir ve bu süreç hayat boyu devam eder.
 
Gelişme
New York’taki tiyatro ve diğer sanat işlerimle beraber Spolin eğitmenliğini hiç bırakmayarak devam ettirdim. New York’taki Spolin-Ist Oyuncuları gösteriler yaparak seyirci ile buluştuğunda uzun süredir kurduğum bir hayal ete kemiğe bürünmüş oldu.
IMG_0778
Çehov New York’ta

Tiyatro işleri devam ederken bir gün Woody Allen’ın setine konuk olmak Emir ve bana hikayelerimizi film yoluyla anlatmak konusunda cesaret verdi. Hocam Mike Nichols’ın da öğütlerini kulağımıza küpe yaparak 3 farklı film projesine daldık. Artık her anlamda New Yorklu olmuştuk.
Lakin içimde uzaklardan gelen bir ses vardı, gittikçe de yakınlaşıyordu. Hani siz evdeyken sokaktan bir arabanın alarmı öter, önce sizi rahatsız etmez ama zamanla sizi deliye döndürecek bir hale dönüşür, camı açıp “Kimin bu araba kardeşim!” diye bağırasınız gelir. İşte buna benzer bir ses.
Türkçem benim ses bayrağım! 
Fazıl Hüsnü Dağlarca
Dağlarca

Lise yıllarımda üç kafadar olarak gezdiğimiz arkadaşlarım Yasemin ve Okan ile beraber Kadıköy’deki Hayat Kahvehanesine gidip büyük şair Fazıl Hüsnü Dağlarca ile sohbet ederdik. Şişe dibi gözlüklerinin ardında, bizimle hep ağzında hınzır bir gülümseme ve biraz huysuz ifadesi ile konuşurdu Dağlarca. Türkçe aşığı şair bize kelimeler uydurmamızı söylemişti. Bir de “Her gün yazın, hep yazın.” demişti. -Aynı öğüdü yıllar sonra Emir’in bestecilik hocası Pulitzer ödüllü David Del Tredici de ona söyleyecekti. Ustaların vardır bir bildiği.- “Türkçem benim ses bayrağım!” cümlesi hiç aklımdan çıkmaz. Benim içimdeki gitgide yakınlaşan ses de bana Türkçe konuşmamı, anlatmamı, yazmamı söylüyordu. Dağlarca neden bayrak kelimesini seçmişti? Çünkü bayrak bir kültürü bir nevi varoluşu temsil eden bir simgeydi. Benim”eve” dönerek bu”yeni ben” ile varoluş yolcuğuma yeni bir durak eklemem gerekiyordu. En azından ben şu an böyle hissediyorum.
Istanbul’un çekirdeksiz bir karpuz dilimini andıran bu tatlı ve sakin Ağustos ayında Spolin-Ist’in yeni programını hazırlamak, Emir ile kültür işlerimizi geliştirip paylaşacağımız bir yeni ev yaratmak benim için tarif edilmez bir mutluluk. Yeni sezonda Spolin-Ist 3 aylık kurlara bölünen toplamda 2 yıllık bir Spolin doğaçlama metodu eğitimi programı açacak. New York’taki okulum ve okul sonrası edindiğim deneyimlerle yoğrulan kısa süreli eğitimler programımız dahilinde olacak. Spolin-Ist’in yeni programının ismini koyduğumda bir arama yaptım, ve karşıma yine Fazıl Hüsnü Dağlarca çıktı.* Böylece bu işin iyiliğine inancım perçinlenmiş oldu. Spolin-Ist Oyun Okulu 2018 – 19 eğitim yılı programı çok yakında spolinist.com dan duyurulacak.
Daha ne yazayım, bizi izlemeye devam edin 🙂

Ege.

Ağustos 2018, Istanbul

Occident Express – Chatty Pianist’s Farewell Concert in New York! — Classical for All

“Occident Express” is a Chatty Pianist concert that explores the perception of classical music in Eastern and Western cultures. Chatty Pianist Emir Gamsızoğlu talks about his perspective and understanding of the subject that evolved during his 25 years of living with classical music from Istanbul to Paris, and then to New York – in other […]

via Occident Express – Chatty Pianist’s Farewell Concert in New York! — Classical for All

Transformism #indiefeature in progress!

Our independent film Transformism continues to call “action” all over New York City! Our fundraising campaign ends in only a couple of days. We are grateful to our friends and followers who believe in our work and support us. Please check it out and contribute, share, help us make some noise: www.indiegogo.com/projects/transformism-film
TR: Bağımsız film projemiz Transformism New York’ta çekimlere devam ediyor! Fon destek kampanyamızın son günlerindeyiz. Bize inanan ve destek veren dostlarımızla takipçilerimize minnettarız. Siz de destekçiler arasına katılın, çorbada tuzunuz filmde isminiz olsun: www.indiegogo.com/projects/transformism-film
Şimdiden teşekkür ederiz.
Here’s our latest teaser with footage from the film, enjoy!
Filmden görüntülerle son indiegogo fragmanımız yayında!


Snapshots from our set… // Ve setten anlar…

TRANSFORMISM

“We must cultivate our garden.”
Director: Emir Gamsızoğlu
Screenplay: Ege Maltepe & Emir Gamsızoğlu
Director of Photography: Yiğit İlke Yücesan
Cast: Ege Maltepe, Kaan Çakır, Eurydice El-Etr, Cihangir Duman, Dylan Grunn, Eva Cavadini, Elizabeth Raia, Atakan Oğuz, Carol Asch, Jeffrey Sweet, Jenny Burks, Mary Anne Holliday, Yessenia Rivas, Eamon Speer, Mason Sullivan, Amanda Jungquist, Kevin Kilcullen, Valentina Layne, Rich Layne, Ali Pınar, Emin Maltepe, Defne Maltepe, Nil Maltepe.
_______________________
What we see in the world is a collapse of culture and we had something to say! “TRANSFORMISM is about a new philosophy on our power to transform ourselves & our culture.
What we see as the savior of the future is culture. Politics and economy are only the subsets of culture. If we transform the culture, the politicians and the approach to economy will transform as well. To transform culture to a better version of itself, philosophy is essential. To create a new philosophy, we need thinkers and for people to think, we need to color their lives with arts and literature.
The story is told through Claire’s transformation from a being a blind consumer of popular culture to a philosopher with widespread views. Claire’s encounters with new people has a big role in her transformation.
We took Voltaire’s suggestion to “cultivate our garden”, mixed it with the ideas of other philosophers from Confucius to Sartre and todays social ideological needs and transformed them into a new philosophy.
This is an independent project with a very small budget. We are currently in the production process. We have a super talented and international cast and crew. New York scenes are almost finished, and now our story will take us to Istanbul and Paris.
Your contributions will be helpful in the future steps of our production and post production process. We thank you for your support!
 

What's in the works? Transformism!

After a looong break from my blog, it is time to announce my new big project… drumroll… a feature film!
We wrote TRANSFORMISM with my partner in crime Emir Gamsizoglu. We gathered an amazing cast, and are currently getting ready to start filming in New York. Our crowdfunding campaign is now live to support the upcoming steps of the production!
After living in New York for 10 years, I saw that we collected a lot of experience, memories and ideas on how the world is the way it is now.  From the ongoing refugee crisis, to having a shrewd business man, and a reality tv star as the president of USA; from the overwhelming flood of information that eventually blinds us all, to terrorist attacks all around- the events of our days have been reminding me my responsibility as an artist. Emir and I decided to “say something” and to have a work that is reachable and long lasting so that it finds its place in the history.
What we see in the world is a collapse of culture and we had something to say! “TRANSFORMISM is about a new philosophy on our power to transform ourselves & our culture. The story is told through Claire’s transformation from a being a blind consumer of popular culture to a philosopher with widespread views. Claire’s friendship with Selma, a Syrian emigre pianist, has a big role in her transformation. We take Voltaire’s suggestion to “cultivate our garden” to the next step and suggest a “how”.
I believe our film Transformism will make philosophy cool again!

Here’s the link for our indiegogo campaign – contribute today!

 http://www.indiegogo.com/projects/transformism-film

No matter how much you can contribute we’ll be grateful for your support.
In solidarity!

The Sound of Istanbul is the Sound of #Love

Turkey, especially my hometown Istanbul has been the target of so many terrorist attacks for the last couple of years. In this age of instant information, the news goes around quickly, along with comments, and we pray and we share and pray and share…
Turkey is the bridge between two continents. Anatolia and Istanbul have always been the intersection of cultures and just like Turkish cuisine, Turkish music melts the elements of these cultures into a great mix. This time, composers Emir Gamsızoğlu and Erkin Arslan “cooked” Rhapsody on Istanbul Tunes in Western classical music style. The piece is based on three very famous Istanbul tunes and a Bach style basso continuo. Some of the greatest Western Classical Music composers are quoted in the piano part just like the people of Istanbul crossing the bridge between East and West every single day.
Standing in solidarity with all nations in East and West suffering from terrorism, we share the sound of Istanbul as a message of peace to heal our souls.
Listen to the sound of Istanbul and join our fight against war and terror by sharing the music that brings us together! Let’s spread the “good”.

Chekhov in New York

It’s been a long time since my previous blog post…

Along with my work as the translator for Viola Spolin’s Improvisation For The Theater, I have been busy working on a new project, a new web-series on my favorite Russian; Anton Chekhov’s work.

Since my graduation from The New Actors Workshop, I often hear my teachers Mike Nichols and George Morrison’s voices in my head; both of them were big fans of Chekhov. One thing Mike used to repeat over and over during his masterclasses was that we should be working on materials which made us think “I know exactly what this is about!”. Finally in summer/fall of 2016 I dared to jump in and start working on Chekhov’s dark, cynical and funny characters, this time they are – yup!- New Yorkers!

“Fine. Since the tea is not forthcoming, let’s have a philosophical conversation.”

Anton Chekhov wrote about people, their hopes and dreams, failures and weaknesses, their desires and heartbreaks. He often questioned morality, common sense, social values and norms. His characters speak and act in a way that often hits too close to home. 

He lived in the late 19th and early 20th centuries. A Russian doctor. Medicine was his wife and literature was his mistress. He believed that if you wanted to lead a good life, you needed to work. So, he devoted himself into healing people physically as well as intellectually and spiritually by holding them a mirror through his stories and plays. 

“Man will become better when you show him what he is like.” 

In this project, we asked ourselves what if Chekhov’s characters were some New Yorkers?

Dark, grumpy, selfish, stupid and quirky… Along with a love and hate relationship with the city. 

“For one sensible person there are a thousand fools, and for one sensible word there are a thousand stupid ones; the thousand overwhelms the one, and that is why cities and villages progress so slowly. The majority, the mass, always remain stupid!”

While most of us would agree with Anton on that one, we all hang on to this;

“You must trust and believe in people or life becomes impossible.”

The series will be published in February 2017, meantime we’ll share little snippets. So please subscribe to the channel, share and comment!
Chekhov in New York
Adapted & performed by Ege Maltepe
Directed by Emir GAMSIZOGLU
Music by Emir GAMSIZOGLU

Thoughts after a workshop / Bir atölyenin bitiminde düşünceler

Life is hard … for everyone… sometimes a little harder if you’re an artist. But then you do something, giving a piece of you and you get this warmth back which will be your fuel for a long time. That happened tonight at the end of our 20 hour Spolin Workshop. The work moved us physically, intellectually and emotionally as a group. Go Spolin-Ist !!
Hayat zor… herkese… eger sanatciysaniz bazen size daha zor. Sonra bir sey yaparsiniz, kendinizden bir parca vererek ve size bir sicaklik geri doner, onunla bir sure daha devam edecek enerjiyi elde edersiniz. Bu aksam, 20 saatlik Spolin Atolyesi’nin sonunda bu oldu. Spolin bizi fiziksel, entellektuel ve duygusal olarak etkiledi. Cok yasa Spolin-Ist 🙂

SPOLIN-ISTanbul!

Yaklaşık iki yıllık bir aradan sonra Spolin Doğaçlama eğitimleri için Istanbul’a doğru yıla çıkıyoruz! Istanbul’u, simit ve çay ikilisini, boğaz yürüyüşlerini, öğle yemeğinde mantı lüplettikten hemen sonra sade Türk kahvesi höpürdetmeyi özlediğim kadar Spolin eğitimlerini Türkçe vermeyi de özledim.
New York’taki Spolin-ist Players grubu önümüzdeki sezonda gösterilere hazırlanırken, bu haftaki atölyemiz öncesinde Türkiye’deki dostlara ufak bir mesaj yollamak istedik.
İşte burada;

Istanbul’daki eğitimlerde görüşmek üzere!

www.spolinist.com

Women of New York

Phew… What a season!
It all started with LPAC’s production of Privatopia by Maria Efstathiadi, where I got to portray a larger than life board member of a gated community, scared of a strange cat and all the other strangers around.
Right after our successful run of 8 shows in two weeks, I was ready for the auditions of Women of New York. A new play that I had written throughout my summer in New York, hanging around the Upper West Side, New York Public Library and Caffe Vivaldi with my straw hat and old laptop.


That laptop went through so many projects, presentations, plays… he’s a proud veteran.
Women of NY_Poster
Design: Emir Gamsizoglu

Women of New York was an ambitious project, with nearly 20 characters, a funky mix of actors and non-actor New Yorkers with diverse ages and backgrounds. That has been one of the key factors in our shows with 4thU-Vday through the years. Now we are 4th U Artivists, carrying the same mission; creating and producing artistic projects/events to raise awareness and funds to stop violence against women and girls. Women of New York was written with the same mission to be premiered by 4th U Artivists. Proceeds benefited three amazing non profits working for women in need; Her Justice (Provides free legal advice for women in need), Restore NYC (Provides services for the victims of sex trafficking) and V-Day (A global movement founded by Eve Ensler the author of The Vagina Monologues).
Feb7_4_FotorOff we started the rehearsal process right before Christmas, most of the early rehearsals were for the monologues, and scenes. Meeting the new cast members one by one and sharing stories, talking about beats, and doing exercises from Spolin and my teacher George Morrison was a real joy as a director and the writer of the play.
IMG_3013Many characters gained their real voices through honest discoveries of the actors playing them. We had several rehearsals in our organizer Deb Roth’s living
room, sipping some hot tea in the breezy cold New York winter. As a theater artist I learned one more time how important it is to open yourself up to your partner and your director. Being vulnerable is the sign of a good actor and theater maker. Our conversations with Tammy (A transgender comedian who performed a part that I had written thinking of her (-Yes, you should totally check her out!), and the rehearsals of mother-daughter scenes with Lynn, Elizabeth, Mary Anne and Shena, as well as our rehearsal with wonderfully talented Niesha who was playing a young woman from Bronx frustrated by the effects of social media and how “real life is not real anymore” were among the gatherings that opened many doors for me.
By the end of February all the small pieces of our puzzle were almost ready to find their places in the big picture. As an actor, I am used to embellishing the piece that I have and, as a director your job is not only guiding the small pieces but also (and more so) creating the whole puzzle.…The colors, and overall shape in which the smaller shapes can find their places and fit in. So there I was in the middle of splashes of colors waiting to find harmony. Those were our ensemble rehearsals where the whole cast got together to rehearse, the group scenes, transitions, entrances, exits, floor plans, sound effects, and lastly music…

Click to enlarge the photos in these collages.

943992_741516015984870_6822133892572672850_n
Luckily my favorite jazz musicians in town both happily accepted to be a part of the show, donating their time and talent for the cause. Having Stephanie Layton and John Lander performing some old timey New York tunes from Gershwin and Ellington added another layer to the show, which made the big picture complete for me.
Before we knew it, it was March 11 ; opening night! Viola Spolin’s warm up games and my beloved teacher Lester Shane’s voice warm up set were there with us as we gathered in a circle with the cast. It was my first time coaching Spolin games with a wig on my head and a heavy make up on my face as the “Homeless Woman”. I cannot wait to check out the footage we took from that warm up 🙂
Women of New York had two successful performances in the beautiful Fourth Universalist Society on Central Park West. Several audience members asked me after the show “What is next for the play?”. Hey! We are New Yorkers after all, it’s all about the next step!! Of course I took this question as a compliment. They had enjoyed the show and wanted to see it have a longer run, and maybe share it with their friends. Hopefully that can happen in the near future… New Yorkers asked me how come I knew what New York women go through so well, and how the characters can be so different from each other. My answer is simple; the women of New York! Especially the diverse group of women I got to meet and work with through our “artivist” group over the last 7 years made me aware of women’s issues both current and past. When it was my first time co-directing The Vagina Monologues with 40 women in the cast in 2011, I was terrified. My fear became awe as we moved on to create a terrific show together with so much joy and kindness. Now I say, bring the women on!

Click to enlarge the photos in these collages.

I am impressed by my cast who followed this long journey, and were so attentive on stage and off stage, my crew who was organized, peaceful, supportive and happy, our A-Team; the volunteers, supporters everyone who were happy to support our cause and my fellow artivists Deb, Lynn, Mary Anne, Zafreen, Pangia, Matt, Erin along with my stage managers Aydin, and Cihangir who were there to lift me up when I fell down. And of course my partner in crime, Emir who so relentlessly worked on every detail of the project starting with graphics, and production.
The world premiere of Women of New York featured these talented people;
Lynn Bourbeau, Mary Anne Holliday, Shena Gryffudd, Elizabeth Raia, Maria Severny, Pangia Macri, Tammy Twotone, Niesha Brown, Derya Celikkol, Lisa Curry, Yi Liu, Luisa Alarcon, Amelia Zuver, Deborah Roth, Rebecca Geneve, Joanie Watkins, Ege Maltepe, Antonio Truyols, Zachary Nading, Nick Velkov. Musicians: Stephanie Layton, John Lander.
And lastly, we are still accepting donations!!
Go ahead and click the NY Charities link and all the way on the bottom, you will see a box to donate whichever amount you wish to contribute. I thank you for your contribution on behalf of our beneficiaries and the women who receive services from them.
DONATION PAGE: http://www.nycharities.org/Events/EventLevels.aspx?ETID=8759
Photo credit: Andrei Severny and Luisa Alarcon